11 Kasım 2018 Chelsea – Everton Maçı

Chelsea’nin evi Stamford Bridge’de 11 Kasım 2018 tarihinde oynanan ve ev sahibi ekibin maçta tahmin edilebilir defolarını fazlasıyla gösteren maçla ilgili olarak futbolun teknik ve taktik yönüne çok hakim olmasam da kendimce bir kritik yapmaya çalıştım.

Sarri’nin modern futbolun gerekliliklerinden birisi haline gelen göze hoş gelen pas oyununa olan tutkusu nedeniyle ilgimi çeken Chelsea – Everton maçı 0-0 bitmesine rağmen Sarri’nin oyun planının aksayan yönlerine nasıl müdahaleler yaptığını görmek açısından ilgi çekici olacak ve futbolun taktiksel gelişimi yönünde yeni fikirler verebilecek bir maç olacaktı.

Chelsea geriden kurduğu pas oyunuyla sonuca gitme planıyla sahaya çıkan bir takım. Bu oyun kurma planının ilk opsiyonu ise savunmadan çıkan topun ön liberoda gördüğümüz, orta üçlünün en gerisinde konumlanan Jorginho'ya aktarılması. Jorginho, yer yer savunma ikilisi arasına kayarak stoperleri genişletip takımın boyunu uzatarak topu alsa da bu maçta Everton'un çok geride kabul ettiği savunma hattı nedeniyle bu seçenek en azından bu maçta pek işlemedi. Everton'un savunma ve hücum hattını öne çıkartarak önde bastığı nadir ama başarılı anlar da oldu ama maçın geneli orta yuvarlak civarında stoperlerden gelecek topu almak için sağa sola deplase olan Jorginho'yu ve onu adım adım takip eden Gylfi Sigurðsson'u izleyerek geçti. Tabiri yerindeyse 10 numara oynayan santrafor arkası bir hücum oyuncusu olan Gylfi Sigurðsson oyundan çıkana kadar bildiğimiz manada adam adama savunma yaptı Jorginho'ya ve açıkçası nefes de aldırmadı. Tabi Everton bunu yaparken sadece Jorginho'yu adam adama savunmadı, alanları daraltarak muhteşem bir alan savunması örneği de gösterdi. Haliyle Chelsea stoperleri sadece Jorginho'yla topu buluşturamamakla kalmadı, Everton'un yaptığı alan savunması sayesinde başka bir pas opsiyonu da bulamadı.

     

Sigurðsson oyunda kaldığı sürede
Jorginho'yu kilitleme görevini
eksiksiz yerine getirdi

Bu noktada sıkıcı bir maç olduğunu düşünülebilir sahada. Lakin bazı maçlarda 800 pası bulan Chelsea, daha doğrusu Sarri'nin günümüz futbol trendlerine birebir uyan topa sahip olma ve pas oyunu oynama planına karşı Everton'ın geliştirdiği bu stratejiyi nasıl aşacağını izlemek de ayrı bir keyif. (Chelsea bu maçı 713 pasla kapatmış. Gene bir önceki lig maçında total pas sayısı 911).         

Kısacası bir süre sonra maç “Sarri ne yapacak” sorusunun cevabını aradığımız maç oldu. Gördüğümüz ilk planlı müdahale Kovacic'in, Jorginho'nun yapamadığı pas trafiğinin içine girmeye çalışması oldu. Kovacic geriye daha çok geldi, daha çok top aldı, daha çok top dağıtmaya çalıştı. nitekim bu durum oyuncu istatistiklerine de yansıdı ve Kovacic maçı totalde 88 pasla tamamlarken, Jorginho'nun oyundan çıktığında pas sayısı sadece 50 idi. Bu rakamlar, mesela Chelsea'nin bir önceki lig maçında (Crystal Palace) Jorginho'nun 107 pas yaptığını gösteriyor. Aynı maçta, Everton maçında Kovacic'in pozisyonunda oynanan Ross Barkley'in pas sayısı 66. Kısacası, Everton Jorginho'yu kilitlemeyi çok iyi başarırken, yaptığı alan savunması sayesinde Kovacic'in de pas trafiğine dahil olmasına çok müsaade etmemiş.  

        

Topun ikinci bölgeye ulaşamadığı durumda bir diğer seçenek doğal olarak savunmadan atılacak uzun toplar oluyor. Bu noktada da Everton'un yaptığı alan daraltmanın işe yaradığını ve özellikle David Luiz'in salladığı uzun topların oyunu açmada pek faydası olmadığını gördük. Top Jorginho'ya gitmediği için opsiyon olarak istemsizce devreye giren uzun topların zaten rakip savunma yerleşimini tamamladığı için işlerlik kazanmaması normal. Karşı presle kazanılmış ve çabuk kullanılmış uzun toplar daha etkili olabilir belki ama set hücumuna kalkarken pek çözüm olmadığı görüldü.      

    

Chelsea ile benzer bir oyun planı olan ve topu Jorginho'nun pozisyonundaki Fernandinho ile oyuna sokan Man City'de Guardiola, Everton'ın yaptığını yapan takımlara karşı çözümün bir parçası olarak savunmadan uzun topları iyi kullanan Aymeric Laporte ve ayağı son derece olan kaleci Ederson’uı bir dünya para verip transfer ederek buldu sanırım. Chelsea'de de David Luiz ve nispeten Rudiger ayağı son derece düzgün adamlar ve maçın en çok top kullanan adamı David Luiz'in maçtaki pas sayısı da 119. Buna rağmen bu opsiyon set hücumuna kalındığı anlarda top oyuna hızlı sokulamadığı ve Everton savunma yerleşimini tamamladığı için kademeler arasında eriyip gitti.

Sonuç olarak maçın büyük bölümünde Everton'ın planı kusursuz şekilde işledi ve Sarri net bir karşı hamle yapamadı. Bu noktada, elinde farklı meziyetlere sahip daha zengin bir kadro bulunan ve benzer savunmalarla çok daha fazla karşılaştığı için (Klopp, Mourinho başta olmak üzere) çok daha tecrübeli olan ve hatta kadro yapılanmasını bunun üzerine kuran Guardiola'nın takımı Man City ve Everton arasında oynanacak maç da benzer ve keyifli bir strateji savaşı vaat ediyor.